Ow ow Den Haag…
Afgelopen zondag speelden we met de senioren (heren) uit in Den Haag tegen de mannen van The Hague Hornets. Dat de regio bepaling van de NRB met een korreltje zout genomen moet worden blijkt wel uit het feit dat deze mannen ingedeeld zijn in zuidoost Nederland (incl. Aachen).
Eerder dit jaar, in oktober, hebben we ze thuis mogen ontvangen. Met een lange reis (studenten = openbaar vervoer) in de benen hebben we ze toen met 32 – 24 weten te verslaan. Dit keer hadden wij het nadeel van de reis. Bij aankomst stonden een aantal kopjes op standje brak maar het merendeel leek niet te veel geleden te hebben en was op zoek naar eten.
Het weertje in Den Haag was wat anders dan we de afgelopen dagen gewend waren.. koud en guur..
Opstelling
De opstelling bestond uit 16 man, 1 wissel (luxe!).
Inspiratie voorafgaand aan de wedstrijd..
Game on!
Na een gedegen warming-up (Tijs vond in een bioscoop een prima alternatief) mochten we dan eindelijk starten. Met de props was een wisselschema afgesproken zodat iedereen wist waar ie aan toe was en de tank helemaal leeg gemaakt kon worden. Dit bleek achteraf goed te werken en zo was de 1e rij continu op oorlogssterkte met Edwin als stabiele factor. Het pack was sterk, ervaren en had er zin in. De motor op de 2e rij, met een gemiddelde van 2m in de lengte en 120kg schoon aan de haak, stond ingesteld op standje 4×4 en was betrouwbaar. De scrums waren 90% voor de Vets en ook de line-outs gingen best prima. De 3e rij kon mooi flaneren door de stabiliteit. Een mooie basis om op voort te bouwen!
Nieuwkomer in het team was Carlo. Na een tijdje blessureleed en andere belangrijke zaken aan de kop is Carlo weer terug op de trainingen en tadaaa terug op het speelveld. En dat was te merken! De Man of the match sierde zijn debuut of beter gezegd zijn rentree met een hattrick. De tegenstand had geen grip op zijn explosiviteit en mooie look.
Het moge duidelijk zijn, de vets speelde een mooie potje rugby. Voornamelijk in de 1e helft. Alles scores (5) kwamen uit het pack. Dit kwam onder andere door de agressieve drive van de lijnspelers. Het pack mocht het verder afronden en soms zelf opzetten vanuit stilstaande situaties. De 2e helft was rommeliger en wist alleen Deener met een schitterende en krampachtige run voor een try te zorgen.
Voor het team
Om onduidelijke redenen werd Wesley nogal vaak getarget door de Hornets en in het vizier geplaatst bij de ref. Dit terwijl wij allemaal weten dat Wesley de braafste is van het stel en puur zijn rugby skills graag etaleert. Uiteindelijk leverde dit onfortuinlijk bij Giel een gele kaart op, “1-tje voor het team” zij de ref er bij. Allemaal leuk en aardig maar als Dick of the day stond ie er alleen voor bij het drinken van het gerstenat uit 2 thee glazen en was de ref al gevlogen.
NB: Wie nu nog 1x yogi bear inzet in de 3e helft krijgt mij en de rest van het team over zich heen.. letterlijk..